فیبروم های رحمی
فیبروم (میوم) بسیار شایع و اغلب بدون علامت است. این توده ها از عضله صاف رحم منشا می گیرند و علت مشخصی ندارند. بعضی از عوامل هورمونی و ژنتیکی در ایجاد آنها دخیل دانسته شده است.
افزایش سن، شروع پریود در سنین پائین، سابقه خانوادگی ابتلا به فیبروم، افزایش وزن و فعالیت فیزیکی کم از عوامل خطر ایجاد فیبروم هستند و بارداری، میزان بروز و تعداد فیبروم های علامتدار را کاهش می دهد.
فیبروم ها اغلب بی علامت هستند اما گاهی با علائمی مثل خونریزی های غیر طبیعی، درد لگن، بزرگ شدن شکم و علائم فشاری بر ارگانهای مجاور رحم مثل علائم ادراری همراه هستند که این علائم بسیار وابسته به سایز فیبروم و جایگاه آن در رحم می باشد
اغلب فیبروم ها به آهستگی رشد می کنند و زمانیکه فرد بدون علامت است، کنترل هر شش تا دوازده ماه کفایت می کند. در هر بار کنترل، معاینه فیزیکی، سونوگرافی و در صورت نیاز بر اساس صلاحدید پزشک معالج، MRI به بررسی رشد توده کمک می کند
فیبروم و حاملگی
فیبروم ها به ندرت مانع بارداری می شوند مگر آنکه در داخل حفره رحم برجسته باشند. در دوران حاملگی اغلب اندازه فیبروم افزایش نمی یابد اما حاملگی اثر غیر قابل پیش بینی بر رشد فیبروم دارد. در حدود یک سوم خانم های مبتلا، فیبروم طی بارداری افزایش سایز خواهد داشت که معمولا چهار هفته بعد از زایمان به اندازه قبلی خود بر می گردد.
فیبروم به ندرت در بارداری منجر به پیامد های نامطلوب می شود. زایمان زودرس ، جفت سر راهی، خونریزی بعد از زایمان و افزایش موارد سزارین از عوارض نادر فیبروم طی بارداری است.
درمان
در صورت بروز علائم شدید مثل کم خونی ناشی از خونریزی یا درد های شدید لگن و اثرات فشاری شدید بر ارگانهای مجاور، نیاز به جراحی وجود دارد که گزینه های درمان جراحی شامل، میومکتومی شکمی، میومکتومی لاپاراسکوپیک، میومکتومی هیستروسکوپیک و گاهی خارج کردن رحم است
پیگیری بعد از جراحی
در 10 تا 20 درصد موارد به دنبال برداشتن میوم، میوم های جدید ایجاد می شود. بنابراین پیگیری بالینی و سونوگرافی ها حتی بعد از عمل های جراحی هم مورد نیاز است.
(اینستاگرام) فیبروم های رحمی
#دکترمهدیه_فلاح #متخصص_زنان #زایمان #نازایی #هیستروسکوپی #لاپاراسکوپی #پولیپ #درمان_عفونت #مشاوره_آنلاین #مشاوره_قبل_از_ازدواج #پزشک_زنان #رشت #گیلان #سزارین #فیبروم #میوم